Українська
ред.

Морфосинтаксичні ознаки ред.

  теп. ч. мин. ч. майб. ч. наказ.
Я ефі́рю ефі́рив
ефі́рила
{{{3}}}итиму  —
Ти ефі́риш ефі́рив
ефі́рила
ефі́ритимеш ефі́рй
Він
Вона
Воно
ефі́рить ефі́рив
ефі́рила
ефі́рило
ефі́ритиме  —
Ми ефі́рим ( -їмо) ефі́рили ефі́ритимем(о) ефі́рймо
Ви ефі́рите ефі́рили ефі́рйте
Вони ефі́ряять ефі́рили ефі́ритимуть  —
Дієприкм. теп. ч.
Дієприкм. мин. ч.
Дієприсл. теп. ч. [[{{{3}}}ячи]]
Дієприсл. мин. ч. ефі́ривши
Безособова форма

ефірити (не зазначено розбиття на склади)

Дієслово, недоконаний вид, перехідне, тип дієвідміни за класификацією А. Залізняка — 4a. II дієвідміна

Корінь: -ефір-; суфікс: ; дієслівне закінчення: -ти.

Вимова ред.

Семантичні властивості ред.

Значення ред.

  1. вести ефір, виходити в ефір. [≈ 1][≠ 1][▲ 1][▼ 1] ◆ Немає прикладів слововжитку (див. рекомендації).

Синоніми

  1. ?

Антоніми

  1. ?

Гіпероніми

  1. ?

Гіпоніми

  1. ?

Усталені та термінологічні словосполучення, фразеологізми ред.

Колокації ред.

Прислів'я та приказки ред.

Споріднені слова ред.

Найтісніша спорідненість

Етимологія ред.

Від ??

Переклад ред.

Список перекладів
  1. Російська|]] (ru)

Джерела ред.