белакуры

Білоруська
ред.

Морфосинтаксичні ознаки ред.

відмінок однина множина
ч. с. ж.
Н. белаку́ры белаку́рае белаку́рая белаку́рыя
Р. белаку́рага белаку́рага белаку́рай белаку́рых
Д. белаку́раму белаку́раму белаку́рай белаку́рым
З. (іст./неіст.) белаку́рага
белаку́ры
белаку́рае белаку́рую белаку́рых
белаку́рыя
О. белаку́рым белаку́рым белаку́рай/аю белаку́рымі
М. белаку́рым белаку́рым белаку́рай белаку́рых
Коротка форма белаку́р белаку́ра белаку́ра белаку́ры


Корінь: -белакуры-.

Вимова ред.

Семантичні властивості ред.

Значення ред.

  1. білявий. [≈ 1][≠ 1][▲ 1][▼ 1] ◆ Па тратуару ішоў высокі плотны мужчына з белакурымі валасамі.

Синоніми

  1. ?

Антоніми

  1. ?

Гіпероніми

  1. ?

Гіпоніми

  1. ?

Холоніми ред.

Мероніми ред.

Усталені та термінологічні словосполучення, фразеологізми ред.

Колокації ред.

Прислів'я та приказки ред.

Споріднені слова ред.

Найтісніша спорідненість

Етимологія ред.

Від ??

Джерела ред.